Mój nowy wytwór

Witam

       Tadaaaaam !!!!!!!
       Zrobiłam, skończyłam i mogę wreszcie pokazać. Otóż na ostatnich warsztatach skończyłam moje filcowane korale. Muszę przyznać, że fajnie się je robiło, no może trochę palce miałam poparzone i odmoczone, ale czego się nie robi aby potem ładnie i oryginalnie wyglądać. Filcowałyśmy na mokro, zabawy było przy tym spooooooooro. Teraz chciałabym się nauczyć filcowania  na sucho, bo nasza Jadzia, która pokazywała nam tajniki, robi przepiękne ozdoby, naszyjniki, kolczyki, bransoletki. Namawiam ją aby stworzyła swojego bloga, bo naprawdę ma co pokazać. Ale chyba jeszcze nie ma odwagi, bo to bardzo skromna osoba.
No dobra, pokażę co wykulkowałam.

      A tu zdjęcia dla porównania, jak światło żarówkowe zmienia kolor. To co tu jest kawą z mlekiem, w świetle normalnym jest zgniło zielone. Więc, żeby zdjęcia pokazały prawdziwy obraz, musiałam z aparatem wyjść na balkon. Widzicie jakie poświęcenie :))) Zimno, deszcz pada, jakieś wilki mnie gryzą...

     Pasują mi te korale do wielu bluzek, tylko muszę powiedzieć jedno - GRYZĄ, jak diabli gryzą. Czochra się człowiek, jak by go coś oblazło. Chyba będę je nosić do golfów.
     A teraz z innej beczki, choć nadal robótkowej.
     W sobotę, w Warszawie, w Pałacu Prymasowskim odbyły się targi świąteczne. Wystawiały tam swoje prace panie, mogę śmiało powiedzieć, że z całej Polski. Bo była pani ze Stargardu Szczecińskiego, z Wyszkowa, z Podkarpacia. Chodziłam po pięknych salach pałacu i podziwiałam stragany. Czego tam nie było! Były szydełkowe gwiazdki, serwetki, szale, czapki, szydełkowe lalki, bombki. Były malowane na szkle : butelki, słoiczki, obrazki. Były szyte lalki, reniferki, świnki. Wiem czego nie było, otóż nie było haftów krzyżykowych i wstążeczkowych, niestety.Ale zamiast gadać, pokażę parę zdjęć.
                              Pałac Prymasowski w całej okazałości, byłam tam pierwszy raz.

                             Piękne są tam sale i każda ma swoja nazwę: żółta, zielona, kolumnowa.

Te choinki są zrobione z prawdziwych igieł sosnowych. Wyglądają jak sztuczne, ale są najprawdziwsze. Igły klejone na gorąco i potem lakierowane. Dzięki temu, nie odpadają i są sztywne.

                              A ta świnka ze skrzydełkami jest po prostu urocza.

                  Filcowana lala, na choince wisiało ich jeszcze więcej. Ta z tyłu ma śliczny warkocz.

               To mój jedyny zakup, chyba nie muszę mówić dlaczego :) Wisi już w kuchni przy oknie.

A to złote jabłuszko dostałam od bardzo sympatycznej pani, która robi te choinki z igieł sosnowych. Jabłuszko znalazło miejsce w klatce, co prawda nie złotej tylko białej, ale fajnie to wygląda.

Tu ja, w swoich nowych koralach. Stoisk było około sześćdziesięciu. Uwierzcie mi, nogi wlazły nam gdzie nie trzeba, oczy bolały od patrzenia, a szczęka nie chciała się podnieść. Bo jak opadła, tak została.

I jeszcze Warszawa nocą, Teatr Narodowy. Ogólnie nie lubię dużych miast, ale miasta nocą uwielbiam. No takie małe zboczenie, a co tam hi hi.

I jeszcze dwa ostanie zdjęcia. Przepraszam Was, ale nie mogłam się oprzeć i musiałam zrobić zdjęcia.
Toaleta w pałacu, nie zawsze człowiek ma okazje korzystać z takiej toalety. No nie da się tego porównać z tojtojką :)
       

     Witam nową panią w mych blogowych progach, bardzo mi miło.
Również już teraz dziękuję, że tyle osób zapisało się  do mojego candy i baaaaaaardzo dziękuję za wszystkie miłe słowa i życzenia. Są mi bardzo potrzebne, zwłaszcza dzisiaj, bo idę do dentysty usunąć korzeń i trochę się boję.
      I tym dentystyczno- toaletowym akcentem żegnam się, pa.