Translate / Tłumacz

poniedziałek, 24 sierpnia 2015

Wycieczka pełna radości

Witam

     Dzisiaj nie będzie nic o haftach, właściwie powinnam zmienić nazwę swojego bloga, bo jedna część się nie zgadza. Powinno być "robótki, wycieczki i takie inne...", bo o kuchni to u mnie jest jak na lekarstwo, a właściwie jest jeszcze mniej, że przy takiej ilości leku, pacjent dawno zszedłby.
Ale wracam do tematu. Jak wiecie, już nie wiele tych wakacji zostało, więc zrobiliśmy rodzinną naradę, pogrzebaliśmy w naszych pamięciach kto nas zapraszał i padło na naszą blogową koleżankę Dusię ("Syndrom kury domowej"). Zatem w piątek wieczorem wyruszyliśmy na Mazury. Jechaliśmy, jechaliśmy aż na dwudziestą drugą dojechaliśmy. Powitania, uściski, ochy, achy, kolacyjka i spać, aby nabrać sił. W sobotę rano pojechaliśmy do Ełku, trochę pozwiedzać, zrobić zakupy, bo wiecie sezon grillowy nadal jest otwarty. Niestety w Ełku nie zrobiliśmy żadnego zdjęcia, bo prze zemnie wyczerpały się baterie. Ale możecie wierzyć mi na słowo, ładnie tam jest, dużo pięknych, starych kamieniczek, no i jezioro.
Kąpaliśmy się w jeziorze, fajna ciepła woda.




No dobrze, będę szczera, ja się nie kąpałam tylko moczyłam nogi, no już, przyznałam się.
Poznaliśmy wspaniałych przyjaciół Dusi i jej przesympatycznego męża. Posiedzieliśmy w przecudnym ogrodzie i zaprzyjaźniliśmy się z psem Korą











Tylko niestety w niedzielę musieliśmy już wracać do domu. Co prawda Dusia robiła wszystko abyśmy zostali, nawet zasłaniała twarz rodowym talerzem, pewnie po to, abyśmy nie widzieli jak jej smutno


Ale my byliśmy twardzi i nie daliśmy się podejść . Ale co Wam powiem, to Wam powiem, smutno nam było wyjeżdżać, bo bardzo dobrze nam było u Dusi i czy tego chcą czy nie chcą, za rok wracamy do nich :)
    Ale żeby nie było nam smutno, a w szczególności mnie, po drodze zajechaliśmy do przyjaciółki Dusi, a naszej blogowej koleżanki, do Anulki (Babcia Anulka). Kolejna przesympatyczna osoba, bardzo otwarta, gościnna, też bardzo dobrze czuliśmy się w jej domu, i coś czuję, że kiedyś tam wrócimy. Zwłaszcza, że jest to po drodze na Mazury. Dostałam pozwolenie na publikację tego zdjęcia.



I znowu trzeba było się pożegnać i jechać dalej, do domu. Ale my nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy nie zatrzymali się po drodze, a że po drodze była Łomża to nasz postój wypadł właśnie tam. Miasto  stare i bardzo ładnie położone, na wzgórzach. Raz się idzie pod górę, potem się schodzi ostro w dół, gdzie rozciąga się Narew. Pięknie odnowione kamieniczki, miło się tam zatrzymać i pospacerować.


Posiedzieć u boku Hanki Bielickiej, która z tego miasta pochodziła.




Zobaczyć dwie różne bramy obok siebie, które wyglądają jak by czegoś między nimi brakowało.



I tak pełni wrażeń dotarliśmy do domu. Byliśmy bardzo zmęczeni, ale wiemy, że warto było.
Dziękujemy Dusiu i Aniu za wspaniałe przyjęcie i za mile spędzony czas.

Niestety muszę pożegnać jedną osobę z obserwujących, ale za to bardzo mi miło powitać Ewę Bera, która robi przepiękne poncza z filcowymi kwiatami.

Dziękuję za komentarze pod poprzednim wpisem.
Pozdrawiam jeszcze wakacyjnie, pa

22 komentarze:

  1. Wspaniała wyprawa u Dusi w ogrodzie jest pięknie. Troszeczkę Ci zazdroszczę tego wypadu ja na Mazurach ostatnio byłam 7 lat temu a kurcze jak ten czas leci. Pozdrawiam cieplutko:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Powiem Ci Moniko, że Duśka to ma rękę do kwiatów, aż się nie chce wychodzić z jej ogrodu. A na Mazury - pora jechać :)

      Usuń
  2. Hahaha! Ja chyba też powinnam zmienić nazwę bloga, bo raczej z tym "Mniej jest więcej" jakoś mi nie po drodze ostatnio (zawalam tą chałupą czym się tylko da kobieto).Może powinnam nazwać " Więcej, jeszcze więcej"! hihi! ;)
    Kurcze, ciekawe kiedy Ja będą na drodze Twoich podróży....;)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dorotko, nigdy nie mów nigdy, świat się kurczy i maleje. Może akurat i po drodze nam będzie :)
      Pozdrawiam

      Usuń
  3. Pozostały miłe wspomnienia , są fantastyczni , ciepli , otwarci nasi , Dorotko macie otwartą Kartę do nas , pod warunkiem ,że przynajmniej raz w roku ja podpiszecie , pozdrawiam Dusia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękujemy Ci za miłe słowa :) A karta? masz jak w banku, co rok będzie podpisana :))))
      Pozdrawiamy

      Usuń
    2. Trzymam za słowo , a pewnie też zauważyłaś,że pamięć tez mam świetną , więc urlop planujcie uwzględniając Mazury , ściskam Dusia

      Usuń
  4. Odpowiedzi
    1. To spotkanie dało nam energię na zbliżające się dni jesienne, fajnie było :)
      Pozdrawiam

      Usuń
  5. wspaniałe są takie spotkania :-D

    OdpowiedzUsuń
  6. Super widoki, widać, że mieliście świetny odpoczynek :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Dorota jak zawsze pięknie uśmiechnięta ;-)

    OdpowiedzUsuń
  8. W takim towarzystwie to zawsze miło jest spędzić czas...
    Zazdroszczę Wam tych spotkań...
    Pozdrawiam cieplutko :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Uśmiechnięte buzie mówią same za siebie! :) Uściski!

    OdpowiedzUsuń
  10. Doro, zazdroszczę Ci tych wspaniałych wypadów do blogowych koleżanek, pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Widać że był to bardzo udany wyjazd! Takie spotkania świetnie ładują akumulatory;)
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  12. Ale Ci zazdroszczę. Mam nadzieję, ze kiedyś przysiądę na ławeczce u Duśki w ogrodzie.

    OdpowiedzUsuń
  13. Dorotko dziękuję i jak mówiłam zapraszam Was bardzo , bardzo , miło wspominamy ten Dzień , ściskam Anulka

    OdpowiedzUsuń
  14. Gratuluję udanych spotkań! Wiem, o czym piszesz, bo też udało mi się w tym roku spotkać z jedną z blogowych koleżanek.:) Pierwszy raz, a jakbyśmy się znały od lat.

    OdpowiedzUsuń
  15. To jest nawet wskazane, by co jakiś czas zostawić dom i ruszyć gdzieś w teren. Odwiedzenie przyjaciół czy chociażby zamoczenie nóg w jeziorze to już jest coś innego od tego, z czym mamy do czynienia na co dzień.

    OdpowiedzUsuń