Wspomnienia z wczorajszego dnia

Witam

    Jak wszyscy wiemy, wczoraj było Święto Niepodległości. I jak również wiecie, chwaliłam się, że z mężem bierzemy udział w paradzie motocyklowej.
Wyruszyliśmy rano, oczywiście założyliśmy na siebie wszystko co się nadawało, bo pogoda była jaka była. Trochę się czułam jak dziecko w przyciasnym kożuszku, któremu rączki sterczą na boki. Ale wolałam iść jak Robokop, a nie zmarznąć na kość.
Dojechaliśmy do knajpy chopperowskiej, gdzie byliśmy umówieni z innymi zapaleńcami.

     Z tamtąd  pojechaliśmy na piknik świąteczny na Akademię Obrony Narodowej, gdzie posililiśmy się przepyszną grochówką, posłuchaliśmy pieśni narodowych. Zaprezentowaliśmy się na naszych maszynach,  czuliśmy się trochę jak na wybiegu w zoo, brakowało tylko bananów. Może trochę to okrutne co mówię, ale ludzie są okropni. Nie którzy bardzo sympatycznie podchodzili, pytali, ale większość to było coś w rodzaju - zatrąb, powarcz głośniej (czytaj daj głos).

Po tych atrakcjach pojechaliśmy do Sulejówka, gdzie stoi dworek marszałka Piłsudskiego. Jak wjechaliśmy na plac, gdzie wszyscy się zbieraliśmy, normalnie szczęka mi opadła. Było chyba ponad 700 motocykli najróżniejszych marek.  Staliśmy gdzieś na końcu, więc gdy padło hasło "wyjazd", czekaliśmy pół godziny zanim mogliśmy ruszyć.

Przejechaliśmy przez całą Warszawę i to głównymi ulicami. Ludzie do nas machali, robili zdjęcia. Ogólnie zostaliśmy przyjęci bardzo życzliwie. Czuliśmy się jak jakieś gwiazdy, w każdym bądź razie, ja się tak czułam, hi hi.
Przejazd skończyliśmy jak już się zrobiło ciemno, a potem to już tylko do domku.

Fajnie było, tylko to na czym siedziałam trochę bolało. Ale czego się nie robi dla takiej sprawy.
    Dzisiaj odpoczywamy, byczymy się, więc krzyżyków nie wiele powstało. Aż mam wyrzuty sumienia.
Chyba trochę Was zanudziłam tą relacją, ale musicie zrozumieć, cieszę się tym jak Indianin paciorkiem.
Następny wpis na pewno będzie już o haftach, to znaczy, postaram się.
Życzę wszystkim miłego i pełnego szczęścia piątku, pa